Aktualności Aktualności

Powrót

Łowcy reniferów – poszukiwani

Łowcy reniferów – poszukiwani

Zakończył się 6 sezon badań wykopaliskowych prowadzonych na obrzeżach toruńskiego poligonu w Leśnictwie Rudak.

Archeolodzy, doktoranci i studenci z UMK w Toruniu pod kierunkiem Pani dr Beaty Bielińskiej – Majewskiej z Muzeum Okręgowego w Toruniu przez kilka tygodni przeszukiwali teren Nadleśnictwa Gniewkowo. Prowadzone badania miały na celu odkrycie śladów po wędrujących na „łowcach reniferów”, którzy około X tysiąclecia przed naszą erą pojawili się na tych terenach gdy ustąpił lodowiec. Do tej pory dzięki badaniom udało się odnaleźć ponad 10 tysięcy zabytków. Odkryto liczne krzemienne narzędzia, takie jak rylce, drapacze oraz groty strzał. Po rodzaju krzemienia użytego do wyrobu narzędzi oraz sposobu jego obrabiania specjaliści potrafią przyporządkować ich właścicieli do konkretnej kultury lub rejonu, z którego pochodzą.

Łowcy reniferów swoją potoczną nazwę zawdzięczają prowadzonemu przez siebie specyficznemu trybowi życia. Byli to ludzie, którzy wraz ze swoimi rodzinami podążali śladem reniferów i wraz z nimi w miarę ocieplania się klimatu kierowali się na północ. Wędrowali wzdłuż Wisły, a w miejscach zwężenia rzeki, gdzie prawdopodobnie się przez nią przeprawiali, zakładali przejściowe obozowiska. Łowcy reniferów polowali również na licznie występujące na tych terenach łosie, zające, dziki oraz lisy polarne. Chociaż prowadzili koczowniczy tryb życia i nie osiedlali się na stałe, w miejscach, gdzie zakładali swoje tymczasowe obozowiska stawiali szałasy ze skór, palili ogień, a z pozyskanego krzemienia wyrabiali broń i narzędzia.

Ze względu na fakt, że ludzie ci zamieszkiwali tereny ówczesnej Polski około 10 tysięcy lat przed naszą erą zachowało się niewiele śladów ich obecności. Drewno, skóry, czy kości bardzo rzadko są znajdywane podczas wykopalisk. Znacznie częściej archeolodzy odnajdują różne formy narzędzi krzemiennych. Dodatkowo po specyficznym układzie kolorów odkrywanych warstw gleby naukowcy potrafią ustalić miejsce ustawienia szałasu lub ślad po ognisku, które zostało rozpalone 10 tysięcy lat przed naszą erą.

Prace badawcze finansowane są przez Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu oraz Muzeum Okręgowe w Toruniu.