Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa Gniewkowo
Powstanie nadleśnictwa wiąże się z istotnym wzrostem lesistości Kujaw w drugiej połowie XIX w. Władze pruskie uznały potrzebę wyodrębnienia nowej jednostki administracji leśnej w 1887 r. pozwalającej na skuteczniejsze zarządzanie majątkiem Skarbu Państwa. Pierwotna powierzchnia nadleśnictwa liczyła 6591,76 ha. Krótko po utworzeniu nadleśnictwa w 1889 r. wybudowano jego siedzibę, która po dzień dzisiejszy spełnia tę funkcję.
W wyniku I (1772 r.) i II (1793 r.) rozbiorów Polski tereny obecnego Nadleśnictwa Gniewkowo znalazły się w granicach państwa pruskiego. Krótko po tych wydarzeniach, na przełomie wieków XVIII i XiX, Prusacy zrabowane lasy królewskie uporządkowali na nowo, własnym systemem administracji leśnej, który opierał się na pruskim państwowym urzędzie leśnym (odpowiednik nadleśnictwa).
25 sierpnia 1807 r. na mocy ustawy Komisji Rządzącej Księstwa Warszawskiego, powołano m.in. urząd leśny Gniewkowo Nowe w departamencie bydgoskim (odpowiednik województwa).
Kilka lat później (1815 r.), już po Kongresie Wiedeńskim, utworzono Nadleśnictwo Cierpiszewo (Schirpitz) i Nadleśnictwo Wodek. Z ich części powstało 1 lipca 1887 r. Nadleśnictwo Gniewkowo (Argenau). Proces tworzenia nadleśnictw trwał nadal; w jego wyniku w 1909 r. powstało Nadleśnictwo Toruń (Thorn), późniejsze Popioły. W latch 1909 i 1910 r. powołano też nadleśnictwa Gniewkowo i Otłoczyn. Tworzenie nowych nadleśnictw było wynikiem wykupu lasów z rak polskich, bądź ich przejęcia za długi od prywatnych właścicieli, co skutkowało wzrostem powierzchni lasów państwowych w zaborze pruskim.
Po odzyskaniu niepodległości (1918 r.) lasy obecnego Nadleśnictwa Gniewkowo przeszły na własność Skarbu Państwa Polskiego. Na początku w odrodzonym Państwie Polskim brakowało kadr i środków technicznych, stąd też korzystano w pierwszych latach z wzorców niemieckich. Na podstawie Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. organizacji administracji lasów państwowych powstały jednolite w całym kraju jednostki organizacyjne Lasów Państwowych. Natomiast Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1925 r. o utworzeniu dyrekcji lasów państwowych scaliły lasy pomorskie .Nadleśnictwo Gniewkowo weszło w skład Bydgoskiej Dyrekcji Lasów Państwowych Całkowita powierzchnia nadleśnictwa w roku 1927 wynosiła 5363,24 ha.
W 1927 r. Nadleśnictwo Toruń zmieniło nazwę na Nadleśnictwo Popioły. Tego typu zmiana nastapiła po raz kolejny w 1959 r., kiedy to zastąpiono ówczesna nazwę i wprowadzono do porządku administracyjnego nazwę Nadleśnictwo Otłoczyn.
1 stycznia 1973 r. zreorganizowano Nadleśnictwo Gniewkowo - dotychczasowe nadleśnictwo Gniewkowo i Otłoczyn weszły jako obręby leśne w skład nowo powstałego Nadleśnictwa Gniewkowo.
Przybliżając historie Nadleśnictwa Gniewkowo należy nadmienić o poligonie artyleryjskim, którego tereny wchodzą obecnie w jego skład i leżą w obrębie Otłoczyn. Początki toruńskiego poligonu sięgają czasów pierwszych szkolnych strzelań artyleryjskich tj. roku 1607. W roku 1657 szwedzka załoga twierdzy przeprowadziła strzelania artyleryjskie w rejonie zamku dybowskiego, najprawdopodobniej w miejscu obecnie istniejącej stacji kolejowej Toruń Kluczyki. Hetman wielki koronny Jerzy Lubomirski latem 1659 roku zorganizował ćwiczenia wojsk polskich, w celu zdobycia Gdańska. W drugiej połowie XIX wieku zorganizowano na poligonie ośrodek szkolenia i koncentracji wojsk dla przyszłych działań wojennych. Ciekawostką architektoniczną, o którym warto napisać jest zabytkowa kapliczka znajdująca się na Toruńskim Poligonie Artyleryjskim. Obecnie istniejąca kaplica pochodzi z XVIII wieku, świadczy o tym wycięta na podprożu data 1765. Fundatorem tej świątyni był hrabia Dąbski, ówczesny właściciel posiadłości ziemskiej z Grabia.
Lasy Nadleśnictwa Gniewkowo nie były - niestety, wolne od zjawisk klęskowych, w szczególności masowych gradacji owadów liściożernych oraz szkód ze strony czynników przyrody nieożywionej: pożarów, powodzi i wiatrów. W pamięci pozostaje niezwykle groźny, o katastrofalnych rozmiarach pożar lasu, który wybuchł w dniu 10 sierpnia 1992 r. w leśnictwie Zajezierze i w błyskawicznym tempie objął powierzchnię 2938 ha gruntów leśnych, z tego 575 ha w Nadleśnictwie Gniewkowo.
Asset Publisher
Asset Publisher
Obiekty Edukacyjne
Obiekty Edukacyjne
Ścieżka przyrodniczo–leśna Rejna-Balczewo oraz Zielona Klasa
Ścieżka dydaktyczna przebiega przez teren kompleksu leśnego Rejna-Balczewo - nazwa ta, pochodzi od leśnictw zlokalizowanych wewnątrz kompleksu leśnego. W miejscu gdzie rozpoczyna się ściezka edukacyjna, umiejscowiona jest Zielona Klasa, która jest miejscem przeprowadzania zajęć edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Ścieżka powstała w 2005 roku, na trasie pieszej o długości 2,9 km znajdują się tablice dydaktyczne o tematyce leśnej. Na każdym etapie wędrówki zwiedzający mają możliwość zapoznania się z lasem, jego budową i mieszkańcami. Na ścieżce poznamy procesy, które zachodzą w ekosystemie leśnym w różnych porach roku oraz uświadomimy sobie co daje nam las. Ścieżka położona jest niedaleko Inowrocławia i jest świetną propozycją na popołudniowe spacery. Lasy mieszane tworzą tutaj doskonałe miejsce wypoczynku i rekreacji, z którego chętnie korzystają nie tylko okoliczni mieszkańcy, a także przyjezdni turyści.
Kompleks leśny Rejna-Balczewo to las położony najbliżej miasta Inowrocławia. Z racji usytuowania, na tym terenie często można spotkac osoby korzystające z leśnego wypoczynku. Zwiedzając ścieżkę można zaobserwować wiele różnych gatunków roślin i zwierząt. Elementy infrastruktury umiejscowione na ścieżce pozwalają odpoczać strudzonym wędrowcom.
Zielona klasa przy leśniczówce Balczewo jest miejscem przeprowadzania zajęć edukacyjnych zarówno dla dzieci, młodzieży, jak i dorosłych. Przygotowane jest tu specjalne miejsce do rozpalania ognisk, Ogniska cieszą się spora popularnością, szczególnie w okresie jesiennym - gdy to, po ciekawym leśnym spacerze, wyedukowani wędrowcy moga przyrządzić sobie ciepły posiłek.
Ścieżka przyrodniczo–historyczna w leśnictwach Dąbki i Podlesie oraz Zielona Klasa Podlesie
Ścieżka przyrodniczo-historyczna przebiegająca przez obszary leśnictw Podlesie i Dąbki, założona została w 2013 roku. Trasa ścieżki wiedzie przez około 3km terenów leśnych, na trasie można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy na tablicach - przystankach tematycznych. Spacer można rozpocząć od Obelisku zlokalizowanego nieopodal miejscowości Dąblin, znajduje się on przy drodze gminnej Gniewkowo-Cierpice. Obelisk jest miejscem upamiętnienia ofiar zbrodni hitlerowskich dokonywanych w latach 1939-1943 na okolicznej ludności. Miejscem zakończenia przebiegu ściezki jest leśniczówka Podlesie, która w w okresie przedwojennym była miejscem zamieszkania i pracy, leśniczego Marcjana Zywerta. Leśnik ten został brutalnie zamordowany na skutek działań hitlerowców 23 października 1939 roku, w tak zwaną Inowrocławską Krwawą Noc.
W bezpośrednim sąsiedztwie leśniczówki znajduje się Zielona Klasa z miejscem na ognisko, która jest miejscem odpoczynku po spacerach edukacyjnych przeprowadzanych po wspomnianej ścieżce, a także miejscem przeprowadzania zajęć oraz pogadanek.
Ścieżki edukacyjne są idealnym miejscem na spędzenie czasu wolnego na świeżym powietrzu wśród pięknej, leśnej przyrody.
Do zwiedzania ścieżek zapraszamy zarówno dorosłych jak i dzieci.
Izba edukacji leśnej
Izba zlokalizowana jest w zespole budynków w siedzibie Nadleśnictwa Gniewkowo, przy ul. Dworcowej 10, w Gniewkowie.
Dysponuje ona 40 miejscami dla uczestników lekcji, pogadanek. Dysponujemy możliwością dokonywania pokazów multimedialnych w formie prezentacji lub filmów. Do dyspozycji mamy szeroką gamę różnych elementów wyposażenia leśnika, oraz eksponatów ukazujących ciekawe elementy leśnej przyrody.