Asset Publisher
Lasy Regionu
Sosna – królowa naszych lasów (fot. M. Stopiński)
Ols porzeczkowy o kępkowo-dolinkowej strukturze (fot. M. Stopiński)
Wiele drzewostanów sosnowych cechuje się doskonałą jakością (fot. M. Stopiński)
Rosnące na żyźniejszych siedliskach buczyny – szczególnie piękne jesienią (fot. M. Stopiński)
Brzoza brodawkowata jest częstą domieszką naszych lasów (fot. M. Stopiński)
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu, według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, obejmuje tereny położone głównie w Krainie III (Wielkopolsko-Pomorskiej) oraz niewielkiej, południowej części Krainy I (Bałtyckiej).
W Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej są to następujące mezoregiony: Borów Tucholskich, Zaborski, Pojezierza Krajeńskiego, Doliny Brdy, Wysoczyzny Świeckiej, Kotliny Grudziądzkiej, Pojezierza Chełmińskiego, Doliny Drwęcy, Pojezierza Dobrzyńskiego, Równiny Urszulewskiej, Doliny Środkowej Noteci, Kotliny Toruńsko-Płockiej i Pojezierzy Wielkopolskich.
W skład Krainy Bałtyckiej wchodzą mezoregiony: Pojezierza Starogardzkiego, Doliny Kwidzyńskiej, Pojezierza Iławskiego, Pojezierza Brodnickiego oraz Garbu Lubawskiego.
|
|
Krainy przyrodniczo-leśne: Kraina I Bałtycka kolor czarny – granice krain kolor zielony – granice mezoregionów kolor pomarańczowy – obszar RDLP w Toruniu |
W krajobrazie Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej dominują tereny pagórkowate pojezierne i równinne, w tym doliny rzeczne i równiny akumulacyjne. Klimat jest ciepły i stosunkowo suchy. Roczna suma opadów kształtuje się najczęściej poniżej średniej dla Polski, to jest poniżej 600 mm. Lokalnie, np. na Kujawach oraz na obszarach na wschód od Bydgoszczy opady nie przekraczają 500 mm.
Na terenie Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej najliczniej występują bory sosnowe reprezentowane głównie przez suboceaniczny i subkontynentalny bór świeży. Najwyższe wzniesienia, często wydmowe, pokryte są niekiedy śródlądowym borem suchym. Bory mieszane reprezentuje zespół kwaśnej dąbrowy oraz – bardziej charakterystyczny dla tego obszaru – kontynentalny bór mieszany. Ponadto dość często spotykany jest zespół świetlistej dąbrowy.
Najżyźniejsze siedliska reprezentuje grąd środkowoeuropejski oraz mniej licznie występujące na tym terenie lasy bukowe. Ponadto, w sąsiedztwie większych rzek (Wisły, Noteci), spotykane są rozleglejsze fragmenty łęgów: jesionowo-olszowego i wiązowo-jesionowego. Olsy, związane z żyznymi glebami organicznymi, występują jako zespół olsu torfowcowego oraz olsu porzeczkowego.
Lesistość Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej jest większa niż w granicach Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu i przekracza 30 proc. Lasy skupiają się głównie w północnej części krainy (Bory Tucholskie) oraz na jej zachodzie, już poza granicami dyrekcji toruńskiej. Na pozostałym terenie są bardziej rozproszone. Najmniej lasów występuje w dzielnicy Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego. Zasobność drzewostanów w Krainie Wielkopolsko Pomorskiej jest niższa od średniej krajowej i kształtuje się poniżej 200 metrów sześciennych na hektarze.
|
|
kolor szary – zasięg terytorialnego działania kolor zielony – lasy kolor niebieski – wody
|
Ponieważ lasy w Krainie III utrzymały się na glebach uboższych, głównie bielicowych i rdzawych, ponad połowę siedlisk leśnych zajmuje bór świeży. Głównym gatunkiem lasotwórczym, występującym na każdym niemal siedlisku, jest sosna zwyczajna. Powierzchniowy udział drzewostanów z przewagą sosny jest bardzo duży i wynosi ponad 89 proc.
Głównym gatunkiem lasotwórczym, występującym na każdym niemal siedlisku, jest sosna zwyczajna. Powierzchniowy udział drzewostanów z przewagą sosny jest bardzo duży i wynosi ponad 89 proc. Na ubogich siedliskach sosna tworzy lite drzewostany, natomiast na siedliskach żyźniejszych występuje w zmieszaniu z dębem, brzozą oraz świerkiem. Na siedliskach żyznych (las świeży) spotykana jest jako gatunek domieszkowy w drzewostanach dębowych, rzadziej bukowych. Na ubogich siedliskach wilgotnych i bagiennych może tworzyć lite drzewostany lub z domieszką brzozy, natomiast na nieco żyźniejszych może występować w zmieszaniu z brzozą, świerkiem i olszą.
Świerk w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej występuje poza granicami naturalnego zasięgu i nie ma dużego znaczenia lasotwórczego.
Drzewostany bukowe osiągają bardzo wysoką zasobność w Krainie III, jednak zajmują niewielkie powierzchnie. Buk znajduje się tutaj w ramach swego rozproszonego zasięgu i nie ma większego znaczenia lasotwórczego. Występuje na żyznych siedliskach lasu świeżego, gdzie może tworzyć lite drzewostany lub z domieszką dębu.
Większe znaczenie wśród gatunków liściastych ma dąb szypułkowy. Drzewostany dębowe z udziałem graba spotykane są na żyznym siedlisku lasu świeżego. W lesie łęgowym dąb tworzy drzewostany z udziałem lipy, jesionu i wiązu, a na siedlisku lasu wilgotnego z udziałem brzozy i olszy. Natomiast dąb bezszypułkowy występuje jako domieszka w drzewostanach sosnowych na siedliskach nieco uboższych i mniej wilgotnych.
Olsza czarna występuje na żyznych siedliskach bagiennych i wilgotnych. Lite drzewostany tworzy na siedlisku olsu, natomiast na siedlisku olsu jesionowego towarzyszy jej jesion wyniosły.
Najpospolitszym gatunkiem domieszkowym jest brzoza brodawkowata spotykana w drzewostanach niemal na każdym siedlisku, lecz z rozmaitym udziałem. Na siedliskach wilgotnych może występować jednocześnie z brzozą omszoną. Brzoza występuje najliczniej w drzewostanach sosnowych na wilgotnych siedliskach borowych.
Asset Publisher
Asset Publisher
Obiekty Edukacyjne
Obiekty Edukacyjne
Symboliczna brama - wejście na ścieżkę przyrodniczo-leśną Rejna-Balczewo
Ścieżka prowadzi nieopodal paśnika
Uczestnicy zajęć edukacyjnych na ścieżce
Ścieżka przyrodniczo–leśna Rejna-Balczewo oraz Zielona Klasa
Ścieżka dydaktyczna przebiega przez teren kompleksu leśnego Rejna-Balczewo - nazwa ta, pochodzi od leśnictw zlokalizowanych wewnątrz kompleksu leśnego. W miejscu gdzie rozpoczyna się ściezka edukacyjna, umiejscowiona jest Zielona Klasa, która jest miejscem przeprowadzania zajęć edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Ścieżka powstała w 2005 roku, na trasie pieszej o długości 2,9 km znajdują się tablice dydaktyczne o tematyce leśnej. Na każdym etapie wędrówki zwiedzający mają możliwość zapoznania się z lasem, jego budową i mieszkańcami. Na ścieżce poznamy procesy, które zachodzą w ekosystemie leśnym w różnych porach roku oraz uświadomimy sobie co daje nam las. Ścieżka położona jest niedaleko Inowrocławia i jest świetną propozycją na popołudniowe spacery. Lasy mieszane tworzą tutaj doskonałe miejsce wypoczynku i rekreacji, z którego chętnie korzystają nie tylko okoliczni mieszkańcy, a także przyjezdni turyści.
Kompleks leśny Rejna-Balczewo to las położony najbliżej miasta Inowrocławia. Z racji usytuowania, na tym terenie często można spotkac osoby korzystające z leśnego wypoczynku. Zwiedzając ścieżkę można zaobserwować wiele różnych gatunków roślin i zwierząt. Elementy infrastruktury umiejscowione na ścieżce pozwalają odpoczać strudzonym wędrowcom.
Zielona klasa przy leśniczówce Balczewo jest miejscem przeprowadzania zajęć edukacyjnych zarówno dla dzieci, młodzieży, jak i dorosłych. Przygotowane jest tu specjalne miejsce do rozpalania ognisk, Ogniska cieszą się spora popularnością, szczególnie w okresie jesiennym - gdy to, po ciekawym leśnym spacerze, wyedukowani wędrowcy moga przyrządzić sobie ciepły posiłek.
Ścieżka przyrodniczo–historyczna w leśnictwach Dąbki i Podlesie oraz Zielona Klasa Podlesie
Ścieżka przyrodniczo-historyczna przebiegająca przez obszary leśnictw Podlesie i Dąbki, założona została w 2013 roku. Trasa ścieżki wiedzie przez około 3km terenów leśnych, na trasie można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy na tablicach - przystankach tematycznych. Spacer można rozpocząć od Obelisku zlokalizowanego nieopodal miejscowości Dąblin, znajduje się on przy drodze gminnej Gniewkowo-Cierpice. Obelisk jest miejscem upamiętnienia ofiar zbrodni hitlerowskich dokonywanych w latach 1939-1943 na okolicznej ludności. Miejscem zakończenia przebiegu ściezki jest leśniczówka Podlesie, która w w okresie przedwojennym była miejscem zamieszkania i pracy, leśniczego Marcjana Zywerta. Leśnik ten został brutalnie zamordowany na skutek działań hitlerowców 23 października 1939 roku, w tak zwaną Inowrocławską Krwawą Noc.
W bezpośrednim sąsiedztwie leśniczówki znajduje się Zielona Klasa z miejscem na ognisko, która jest miejscem odpoczynku po spacerach edukacyjnych przeprowadzanych po wspomnianej ścieżce, a także miejscem przeprowadzania zajęć oraz pogadanek.
Ścieżki edukacyjne są idealnym miejscem na spędzenie czasu wolnego na świeżym powietrzu wśród pięknej, leśnej przyrody.
Do zwiedzania ścieżek zapraszamy zarówno dorosłych jak i dzieci.
Izba edukacji leśnej
Izba zlokalizowana jest w zespole budynków w siedzibie Nadleśnictwa Gniewkowo, przy ul. Dworcowej 10, w Gniewkowie.
Dysponuje ona 40 miejscami dla uczestników lekcji, pogadanek. Dysponujemy możliwością dokonywania pokazów multimedialnych w formie prezentacji lub filmów. Do dyspozycji mamy szeroką gamę różnych elementów wyposażenia leśnika, oraz eksponatów ukazujących ciekawe elementy leśnej przyrody.
